Yüz illər oldu ki, əsarətdə olan, üzü gülməyən Azərbaycan nəhayət ki, iyirminci əsrin sonlarında öz müstəqilliyini əldə etdi. Əlbəttə, bu müstəqillik başda Ulu öndərimiz Heydər Əliyev olmaqla, minlərlə şəhidlərimizin qanları bahasına qazanıldı. 1988-ci ildən başlayaraq Azərbaycan ağır günlərini yaşamağa başladı. Birinci olaraq Sumqayıt hadisələri (Ermənilər tərəfindən hazırlanmış ssenari). Sumqayıt hadisələrindən sonra cürbəcür terror aktlar hökm sürməyə başladı. Ən nəhayət, 1990-cı ilin 20 yanvar günündə insanlığa yaraşmayan fitnəkar ermənilər və onların himayədarları tərəfindən Bakıda misli görünməyən, ağlımıza belə gətirməzdik ki, yetmiş il bizə qardaş deyənlər əliyalın xalqın üstünə zirehli maşınlarla, tank-beterlərlə, odlu silahlarla hücuma keçdilər. İmperiyanın başdan-ayağa silahlanmış qüvvəsi Bakıda minlərlə dinc əhalini vəhşicəsinə qıraraq Azərbaycanı susdurmağa cəhd etdi. Ancaq xalqımız öz inadından heç də dönmədi və xain düşmən qüvvəsinin qarşısından qaçmadı və öz müstəqilliyini qazanmaq üçün daha cəsarətlə meydanlara toplaşaraq mitinqləri gücləndirdilər.
Başımız çox bəlalar çəksə də, ağır günləri yaşasaq da, heç bir təzyiqdən qorxmadıq, nəhayət ki, 1991-ci ilin 18 oktyabr günü müstəqilliyimizi əldə edərək üç rəngli bayrağımızı qaldırdıq.
Əlbəttə, müstəqilliyimizi əldə etdikdən sonra daha ağır günləri yaşamağa başladıq. Ölkəmizə daxildən və xaricdən (erməni qəsbkarları tərəfindən) güclü təzyiqlər göstərildi.
Dağlıq Qarabağda müharibə, ölkənin daxilində hakimiyyət davası insanların zülm içində yaşamasına gətirib çıxarmışdı. Erməni qəsbkarları bu qarışıqlıqdan istifadə edərək torpaqlarımızı zəbt edir və Ermənistanda yaşayan Azərbaycanlıları vəhşicəsinə deportasiya edirdilər.
Facebookdan gələn rəylər
Rəylər
Rəy yaz