Peyğəmbərin tükü

Uzunmüddətli bayram günlərinin bir üstünlüyü var - mütaliə eləməyə imkan tapırsan. Bu təlatümlü və xəbərlə zəngin bayram günlərində vaxt eləyib iki kitab oxudum - Zülfü Livanelinin “Son Ada” və Salman Rüştinin “Peyğəmbərin tükü” kitablarını. Adı çəkilən kimi hər şeydən əvvəl məşhur əsəri yada düşən Salman Rüştinin kitabını isə Əkrəm Əylisli çevirib, “Qanun” nəşriyyatı çap edib. O, şövqlə, ürəkdən, peşəkarlıqla çevirdiyi əsər barədə qısa təəssüratlarını da yazıb: “Xaotik, fantasmaqorik süjet. Hipnotik-mifoloji ovqat... Anlaşılan anlaşılmazlıq. Düşünülmüş, məqsədli improvizə...” Bu kiçik kitab elə tərcüməçinin də 2 səhifəlik xırda ön sözüylə əsil ədəbiyyat ovqatı yaradır. Tərcüməçi müəyyən ipucları versə də, müəllifin adı əvvəlcədən oxucunu yönləndirir. Mənə belə gəldi ki, müəllifin demək istədiyi mətləb çox aydındır. Həmin mətləbi gizlətmək üçün süjeti qarışdırıb, çıxmaz ( labirint ) yaradıb, xaos düzəltsə də, hətta ən hazırlıqsız oxucu belə, bu süni xaosun içində yazıçının məkrli məqsədini aydınca görə bilir. “Qanun”un “Modern mini klassika” seriyasından çap etdiyi bu əsər intriqa, qalmaqal yaratmağa da, əsil ədəbiyyat müzakirələrinə səbəb olmağa da qadirdir. Bayramınız və vaxtınız olsun, oxuyasız!..