Mühacirət ədəbiyyatımızın bənzərsiz simalarından olan Məhəmməd Əsəd Bəyin “Şərqdə neft və qan” əsərində XIX əsrin axırları – XX əsrin əvvəllərində sənaye və neft Bakısı, neft maqnatlarının həyatı, Suraxanıda yerləşən Atəşgah, bu məbədin tarixi, azərbaycanlıların adət-ənənələri, rəqsləri, poetik məclisləri, Azərbaycanda yaşayan almanların tarixi, daşnak-bolşeviklərin 1918-ci ilin yazında azərbaycanlılara qarşı törətdikləri soyqırımı, Bakı komissarları rejimindən İrana və Türküstana qaçmış milli burjuaziyanın mәşәqqәtlәri, 26 Bakı Komissarının Türküstanda güllələnməsi, Türküstan və İran həyatı, 1920-ci ildə Bakını tərk etməsi, yazıçının şahidi olduğu hadisələr təsvir olunur.
Facebookdan gələn rəylər
Rəylər
Rəy yaz